Vandaag is het de dag van de thuiswerker. En dat waren er de afgelopen periode nogal wat. Gisteren werd er dan ook een belangrijke stap gezet. Het thuiswerkadvies komt te vervallen. Voor de één een vloek, voor de ander een zegen.
Al jaren wordt er gesproken over de balans tussen werk en privé. Velen zullen hebben gedacht dat thuiswerken daartoe de oplossing was. Maar zijn we niet bedrogen uitgekomen? Thuiswerken wordt door velen als prettig ervaren. Waarom? Omdat je even tussendoor kunt sporten, je kind weg kunt brengen of een boodschap kunt doen. Allemaal mooi natuurlijk – maar het gevolg is wel, dat als je je uren wilt maken, je automatisch ’s avonds ook vaker tijd achter je computer doorbrengt. Maar tegelijkertijd heb je wel een hoop tijd kunnen besparen door het niet in de file hoeven te staan.
Gebleken is echter ook dat thuiswerken voor een grote groep mensen leidt tot stress en eenzaamheid. Wij hebben ook zeker van onze consultants meegekregen dat ze het contact met collega’s misten, dat het moeilijker was om ingewerkt te worden en dat je puur functioneel met elkaar in contact staat waardoor je je collega’s niet echt leert kennen.
En dus is het tijd voor balans. Maar wat staat ons te wachten? Welk thuiswerkbeleid wordt leidend? En welke rol spelen daarin factoren als stijgende brandstofprijzen, het moeten terugdringen van de CO2-uitstoot etc?
Wordt thuiswerken nu wel of niet een blijvende situatie? Enerzijds zou het onze samenleving veel goeds (en geld) kunnen opleveren, anderzijds gaat het ook ten koste van de innovatiekracht, productiviteit en cultuur van organisatie en de betrokkenheid en psychologische gesteldheid van medewerkers. Aldus een onderzoek van PwC. Met verloop of langdurige ziekteverzuim tot gevolg.
Dus komen we terug op de vraag; wat is nu de perfecte balans?
